Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ ( Κότινος)

Ο Πρόγονος του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου

Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π., εκτός του μήλου και του αχλαδιού). Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου), παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν ,περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα :
Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό, σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμηθεί.
"Τα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη, ταινίες (κορδέλες), έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου, που παρίσταναν τους πλανήτας, τον Ήλιον και την Σελήνην." Ιστορία της λατρείας του Βάκχου. Χ. Ζανμέρ.
Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς, περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια, εορτή που ετελείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου – 26 Μαΐου), όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους.

Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , όπου μέσω αυτής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψεως ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο.
Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου και απαγορεύτηκε η τέλεσίς του. Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλθε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα, ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο.
Παρ’ όλα αυτά, το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων, γι αυτόν τον λόγο, το Χριστουγεννιάτικο δένδρο υιοθετήθηκε αμέσως.

(Πηγές : Λεξικό LIDDEL & SCOTT, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, Φινέα Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων, περιοδικό ΙΧΩΡ, Γ. Λεκάκης)

Σημείωση : Κότινος = αγριελαία – κοτινάς είναι ο καρπός του κοτίνου.
Κότινος ή Ειρεσιώνη - Κλάδος ελαίας στολισμένος με τούφες λευκού ερίου (μαλλιού) που έδιναν ακριβώς την εντύπωση του "βάμβακος". "Είρια από ξύλου", "δενδρόμαλλον"
Cotton ή coton διεθνώς σημαίνει το βαμβάκι, βαμβακερόν κ.λ.π
Στην Γερμανική είναι Baum-Wolle .Δηλαδή "έριον δένδρου". Ο συνειρμός είναι εκ του Κοτίνου : "είρια από ξύλου".

Πηγή : ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ-ΠΩΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟ της ΑΝΝΑΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ


πηγη http://ellinon-pnevma.blogspot.gr/2010/12/blog-post_14.html

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Η αδράνεια και η παραίτηση των ανθρώπων, απ’ όσα αφορούν τη ζωή τους και την πραγματική ελευθερία, είναι καταστάσεις που ευνοούν το κράτος γιατί το διευκολύνουν να συνεχίζει το αντιανθρώπινο έργο του. Μέσα από τέτοιες συνθήκες οι κρατιστές μπορούν και υλοποιούν τα σχέδια που καταστρώνουν κάθε φορά και τα οποία έχουν σαν γενικό στόχο την πλήρη καθυπόταξη των ανθρώπων.

 

 
Είναι, εξ άλλου, γεγονός πως η ύπαρξη του κράτους είναι μια παρατεταμένη δολοφονική πρακτική ενάντια στην ανθρώπινη κοινωνία. Απ’ αυτό προέρχονται όλοι εκείνοι οι όροι που επιχειρούν να δολοφονήσουν –και αρκετές φορές το κατορθώνουν– την ανθρωπινότητα. Η καταναγκαστική εργασία, η υπακοή, η αποδοχή ιδεολογικών κατασκευών και προταγμάτων που επιχειρούν να στερήσουν την ικανότητα κατανόησης όσων πραγματοποιούνται καθημερινά, η καθήλωση σε μικροπροβλήματα που σκόπιμα μεγεθύνονται για να σκεπαστεί η πραγματικότητα, είναι μερικά από τα μέσα που χρησιμοποιούν οι κρατιστές.

Από την άλλη, ο αποπροσανατολισμός, η καθημερινή πίεση, το άγχος για την επιβίωση φέρνουν πραγματικά τους ανθρώπους σε κατάσταση έκρηξης, ενώ το κράτος και τα όργανα του δεν χάνουν καθόλου χρόνο στο να εφευρίσκουν τεχνικές και μέσα για να διαστρεβλώσουν την ανθρώπινη φύση.

Οι τύραννοι, ύπουλοι, αδίστακτοι και φανατικοί εχθροί της ζωής και της ελευθερίας διεξάγουν έναν βρώμικο πόλεμο από κάθε άποψη. Κάθε τι που μπορεί να διευκολύνει την διατήρηση της κτηνωδίας που έχουν επιβάλλει μπαίνει σε εφαρμογή.
Αρκεί να απομακρύνουν αυτό που τρέμουν και που καθημερινά έχουν σαν εφιάλτη: ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ των καταπιεσμένων. Αρκεί να ανακοπεί, ο κοινωνικός πόλεμος που, δυστυχώς για τους εξουσιαστές είναι ασταμάτητος και σε πολλές περιπτώσεις παίρνει τέτοιες εκφράσεις, οι οποίες προβάλλουν απειλητικά την ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ. Σημαντικό μέλημα των κρατιστών, λοιπόν, είναι να υποτάξουν την κοινωνία και ιδιαίτερα εκείνα τα κομμάτια της που δείχνουν την μεγαλύτερη αντίδραση στην ύπαρξη και στα κάθε φορά σχέδια του.

Έτσι, ενάντια σ’ όλους όσους αντιστέκονται ή αναπτύσσουν ανταγωνιστικές προς το κράτος πρακτικές αναπτύσσεται η τεχνική του αποπροσανατολισμού αλλά και μια σειρά από μέσα χειραγώγησης, που διαθέτει το πλούσιο οπλοστάσιο του κράτους.
Στόχος, όπως είπαμε, η υποταγή. Όμως η υποταγή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την εξάρτηση. Έχουμε, λοιπόν, ΕΞΑΡΤΗΣΗ από τον εργοδότη για τη επιβίωση, εξάρτηση από τον δείνα ή τον τάδε μηχανισμό ή εκπρόσωπο του κράτους για το τάδε ή δείνα ζήτημα κοκ. Η εξάρτηση και η παραίτηση δεν είναι συνώνυμα (αλλά συνδέονται στενά μεταξύ τους κάτω από την ομπρέλα της αθλιότητας που έχει ανοίξει το κράτος. Η παραίτηση ανοίγει τον δρόμο για την εξάρτηση, η οποία με τη σειρά της, ολοκληρώνει την κατάσταση παραίτησης.

Η οποιασδήποτε μορφής εξάρτηση οδηγεί στη δικαίωση του κρατισμού. Η εξάρτηση του εργαζόμενου ανθρώπου από το αφεντικό μεταστρέφεται σε δικαίωση της ύπαρξης εργοδοτών και επιβράβευση της μισθωτής σκλαβιάς. Εδώ, η ανθρώπινη ανάγκη για διαβίωση μετατρέπεται στον εξαναγκασμό για επιβίωση. Η δικαίωση της εκμετάλλευσης διοχετεύεται μέσα από το ιδεολόγημα πως το αφεντικό δίνει «ένα κομμάτι ψωμί» στους εργαζόμενους και συνεπώς αν δεν ήταν αυτός υποτίθεται πως οι άνθρωποι θα πέθαιναν της πείνας!!!
Η επιβαλλόμενη κατάσταση παραίτησης των ανθρώπων απ’ όσα αφορούν την ύπαρξη και τη ζωή τους κατασκευάζει την ψευδαίσθηση της ανικανότητας και την εγκατάλειψη σε κάποιους ειδικούς και γνώστες, οδηγώντας στην εξάρτηση από το κράτος και τα όργανα του.

Θα πρέπει να παραδεχτούμε πως μέσα από μια μακρόχρονη πορεία που έχει διανύσει η κυριαρχία δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να κατασκευάζει ένα σωρό από μέσα που σκοπό έχουν να δολοφονήσουν την ανθρώπινη επιθυμία για επαναοικειοποίηση της αφαιρεμένης ελευθερίας.
Δεν φτάνει που μέσα από τη βαρβαρότητα που έχουν κατασκευάσει και επιβάλλει παρουσιάζουν την πλέον παραποιημένη και άθλια εικόνα της δήθεν ελευθερίας μέσα στα πλαίσια εξανδραποδισμού και εξαθλίωσης των ανθρώπων – αλλά έχοντας σαν στόχο την διαστρέβλωση ακόμα περισσότερο της ανθρώπινης οντότητας έχουν προχωρήσει στη διοχέτευση διάφορων παραισθησιογόνων που θα κάνουν τον κόσμο να «ξεχάσει» την άθλια πραγματικότητα που του έχει επιβληθεί.

Μέσα από τη χρήση τέτοιων παρασκευασμάτων οι άνθρωποι καλούνται να «αισθανθούν» και να «ζήσουν» μια φαντασιακή κατάσταση ευεξίας ξεπερνώντας για λίγο –με ανώδυνο για το κράτος και καταστροφικό γι’ αυτούς τρόπο– την άθλια πραγματικότητα, η οποία παρ’ όλ’ αυτά εξακολουθεί να υπάρχει όχι μόνο για όσους προσπαθούν να πετύχουν ένα τέτοιο «ξεπέρασμα» αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας. Το κράτος, φυσικά, μένει απείραχτο κι ανενόχλητο στη συνέχιση του εγκληματικού του έργου.

Μιλάμε συγκεκριμένα για τα διάφορα ναρκωτικά που, αναμφισβήτητα πλέον, παρασκευάζονται και διακινούνται από το κράτος και τα όργανα του.
Δεν θα επαναλάβουμε την φλύαρη φιλολογία για την «μάστιγα των ναρκωτικών» που έντεχνα διοχετεύουν τα Μέσα Καθημερινής Αποβλάκωσης και Αποπροσανατολισμού της κοινωνίας, επικεντρώνοντας την προσοχή και τον «αγώνα» ενάντια σε μια από τις επιπτώσεις, που δημιουργεί η κυριαρχία, χωρίς μάλιστα καν ν’ αναφέρεται η αιτία. Γιατί, η πρώτιστη μάστιγα της κοινωνίας είναι το κράτος, τ’ αφεντικά και οι λακέδες τους!!!

Ούτε χρειάζεται να επαναλάβουμε το χιλιοειπωμένο και επαληθευμένο «οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη» ή «το κράτος σκοτώνει με ηρωίνη». Αυτά ανήκουν σε μια πραγματικότητα που ακόμα κι ο πλέον άσχετος την γνωρίζει και την αντιλαμβάνεται μέσα από την καθημερινή του πείρα.
Είναι γεγονός πως οι αναρχικοί επεσήμαναν με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο τη σημασία που αποδίδει το κράτος στη ΝΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ.

Τι έγινε όμως; Η νάρκωση συνέχισε ασταμάτητα να διοχετεύεται στους χώρους όπου βρίσκονται τα πλέον μαχητικά κομμάτια της κοινωνίας. Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό πως με την νάρκωση επιχειρείται να καταπνιγεί κάθε δυνατότητα εξέγερσης. Χαρακτηριστικά, μετά την εξέγερση στις φυλακές το 1990 και την γνωστή αποτροπή της γενικότερης σύρραξης με το κράτος, από τους επιτήδειους στη χειραγώγηση, οι φυλακές και ιδιαίτερα ο Κορυδαλλός μετατράπηκαν σε ένα ωκεανό από ναρκωτικές ουσίες όπου ο καθένας μπορούσε και μπορεί να κολυμπήσει. Ακόμα, η γνωστή ανά το πανελλήνιο πλατεία Εξαρχείων αποτελεί έναν από τους κατ’ εξοχήν χώρους διακίνησης ναρκωτικών. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως και σε άλλους χώρους δεν γινόταν και δεν γίνεται διακίνηση. Αν αναφερόμαστε στην συγκεκριμένη πλατεία είναι γιατί αποτελεί ένα χώρο όπου τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς και συγκέντρωσης ενός όχι και τόσο τυχαίου κομματιού της κοινωνίας, που έμπρακτα και δυναμικά αντιπαρατίθεται στην κρατική βαρβαρότητα.

Η αναφορά αυτή γίνεται και εξ αιτίας του γεγονότος πως τέτοιοι χώροι βρίσκονται στο στόχαστρο των κρατιστών, που εξαπολύουν τις δυνάμεις καταστολής άλλοτε για να εξουδετερώσουν με την ωμή βία τους αγωνιζόμενους κι άλλοτε να τους εξουθενώσουν με τα διάφορα ναρκωτικά παρασκευάσματα και ακόμα περισσότερο να προεκτείνουν το φαινόμενο της κατασυκοφάντησης των κοινωνικών αγώνων και όσων τους δημιουργούν ή συμμετέχουν σ’ αυτούς. Και –τέλος– για να επέλθει εκ του πονηρού και με τη βία η, δήθεν, «κάθαρση του χώρου» από τους χρήστες, ώστε να μπορούν να ...εγκατασταθούν τα τραπεζάκια των κάθε είδους εμπόρων και μαγαζάτορων μιας άλλου είδους νάρκωσης.

Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε. Το κράτος είναι αδίστακτο και δολοφονικό. Κύριο μέλημα του είναι η καταστροφή των εξεγερτικών διαθέσεων και πρακτικών. Η νάρκωση και τα προϊόντα που την προκαλούν χρησιμοποιούνται από τους κρατιστές και τα όργανα του γιατί μπορούν μέσω αυτών να ασκήσουν μια αποτελεσματική καταστολή της εξεγερτικής δράσης, της επιθυμίας για ζωή και ελευθερία.
Οι άνθρωποι που αντιπαλεύουν την κρατική βαρβαρότητα γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία που αποδίδει το κράτος στις ναρκωτικές ουσίες. Από τότε που τα παρασκευάσματα αυτά άρχισαν να διαδίδονται και να χρησιμοποιούνται ευρύτατα, το κράτος είχε στη διάθεση του ένα ακόμη όπλο ενάντια στην κοινωνία.

Θα πρέπει, ακόμη, να πούμε πως το χρησιμοποίησε από την πρώτη στιγμή αποκλειστικά για να πετύχει τους εκάστοτε στόχους του. Στους εξουσιαστικούς πολέμους η χρήση των ναρκωτικών ουσιών υπήρξε το μέσο που μετέτρεπε τους φοβισμένους στρατιώτες σε «ήρωες» οι οποίοι έσφαζαν και σφάζονταν για τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των κυρίαρχων. Στον κοινωνικό πόλεμο ήταν ΚΑΙ οι ουσίες αυτές που διέλυσαν τις δυνατότητες τις οποίες είχαν οι άνθρωποι να αντιπαρατεθούν στο κράτος και τα όργανα του αλλά και στις μεθοδεύσεις του που σκοτώνουν τη ζωή και τη δημιουργικότητα.
 Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω στο χρόνο. Την ίδια εποχή που ο πόλεμος στο Βιετνάμ κατασκεύαζε τα ντοπαρισμένα ρομπότ που θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες της ζούγκλας και το άγριο αντάρτικο των Βιετκόνγκ, –αφήνοντας χιλιάδες μισότρελους και εθισμένους τοξικομανείς μετά τη λήξη του–, στο πεδίο του κοινωνικού πολέμου εκατοντάδες χιλιάδες νέοι έβγαιναν εκτός μάχης παρασυρμένοι από την επιτήδεια προπαγανδισμένη «Νιρβάνα» των ναρκωτικών ουσιών.
Όπως στην προκειμένη περίπτωση, έτσι και σε κάθε σημείο του κόσμου, όπου διεξάγεται ο κοινωνικός πόλεμος, δεν έλειψαν και δεν λείπουν οι επιτήδειοι ή οι αφελείς προπαγανδιστές της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
 Φυσικά, οι θεωρίες που συνοδεύουν την προπαγάνδα αυτή δεν είναι λίγες: η θεωρία της «έκστασης», η φιλολογία της διάκρισης ανάμεσα σε μαλακά και σκληρά, η ιδεολογικοποίηση της διαφοράς ανάμεσα στις ουσίες που «σπιντάρουν» και σε εκείνες που «ναρκώνουν» κτλ.

Η εξάρτηση, όμως, είναι αναπόφευκτη και δεδομένη τις περισσότερες φορές και σε σχέση με όλες σχεδόν τις χημικές μορφές αυτών των ουσιών. (Δεν μιλάμε για την περιστασιακή χρήση των φυσικών ουσιών, η οποία, και πάλι, στο βαθμό που θα πάψει να είναι περιστασιακή είναι ικανή να οδηγήσει σε μια κατάσταση διαρκούς αναζήτησης που σχετίζεται άμεσα με την εξάρτηση. Σε μια τέτοια κατάσταση ψυχολογικής εξάρτησης, η οποία μπορεί να προέλθει από την ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε ατόμου, δεν σημαίνει πως υπάρχει εθισμός. Ο εθισμός και όλες οι οδυνηρές συνέπειες που αυτός επιφέρει είναι κατά κανόνα αποτέλεσμα της χρήσης χημικών ουσιών). Οι άνθρωποι, μέσω της εξάρτησης, σωματικής ή ψυχολογικής, οδηγούνται στην παραίτηση και την αυτοκαταστροφή προς τέρψιν των εξουσιαστών, των οποίων τα κέρδη –εκτός των άλλων– αποτιμώνται σε τρισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Εξάρτηση και ελευθερία είναι ασυμβίβαστες και ανταγωνιστικές καταστάσεις. Ιδιαίτερα μάλιστα μέσα στις συνθήκες καταναγκασμού που έχουν επιβάλει στην κοινωνία οι κάθε είδους εξουσιαστές, η εξάρτηση από τις τοξικές ουσίες είναι ένα μεγάλο «συν» υπέρ της κυριαρχίας.
Φυσικά η χρήση των ουσιών αυτών και δεν μπορεί να προβληθεί σαν τρόπος ζωής, όσο για τα σχετικά παραμύθια περί «επιλογών»,χρειάζεται να τίθεται επίμονα το ερώτημα κατά πόσο αυτές οι «επιλογές» είναι ελεύθερες και ανεπηρέαστες από το συνολικό κυριαρχικό περιβάλλον.
Τα ναρκωτικά –για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη που τα περιλαμβάνει όλα και η οποία είναι ευρύτατα κατανοητή– εμπεριέχουν μέσα από την ίδια τους τη φύση μια πολύπλευρη ανταγωνιστικότητα προς κάθε τι που πορεύεται προς την κοινωνική απελευθέρωση. Αποτελούν ένα φονικό όπλο στα χέρια του κράτους όχι μόνο γιατί καταστρέφουν τη ζωή αλλά και γιατί διαστρεβλώνουν και σκοτώνουν την επιθυμία για απελευθέρωση, καταστρέφοντας την ανθρωπινότητα.

Αναπτύσσονται και προβάλλονται κατά καιρούς διάφορες απόψεις που προπαγανδίζουν τη χρήση των «σπινταριστών» ουσιών, γιατί τάχα ...«ανεβάζουν» τη μαχητικότητα. Σχετικά μ’ αυτό, είναι απαραίτητο να ειπωθεί πως αγώνας για ελευθερία δεν είναι νοητός όταν πραγματοποιείται από ντοπαρισμένα όντα, τα οποία –όταν ξεθυμάνει η επίδραση των ναρκωτικών ουσιών– μπορούν να μετατραπούν σε αξιοθρήνητα όντα.

Την επιθυμία για αγώνα και επαναοικειοποίηση της ελευθερίας, οι άνθρωποι την αποκτούν μέσα από την επίγνωση της κατάστασης στην οποία τους έχουν βάλει οι δυνάστες. Την εμπλουτίζουν μέσα από τη διαρκή σύγκρουση με το κράτος και τους θεσμούς μηχανισμούς του, τη γιγαντώνουν μέσα από την εσωτερική καθάρια δυναμικότητα που έχει η ανθρωπινότητα κι όχι με άθλια παρασκευάσματα. Το ντοπάρισμα είναι μια επιβεβαίωση του κρατισμού. Αν κάποιοι πιστεύουν πως η κατάσταση που περιβάλλει τους ανθρώπους και έχει επιβληθεί στην κοινωνία από τους κυρίαρχους – δεν είναι ικανή να κάνει τους ανθρώπους να οργίζονται, να εξεγείρονται και να συγκρούονται τότε έχουν αποξενωθεί από την πραγματικότητα. Στο κάτω-κάτω καμιά κοινωνική επανάσταση δεν πραγματοποιήθηκε από ντοπαρισμένους με ναρκωτικές ουσίες.
Όπως, μάλιστα, θα ’λεγε κι ένας άνθρωπος απλός: «Την πίστη ή την έχεις ή δεν την έχεις, το ...λιβάνι δεν βοηθάει σε τίποτα για να την αποκτήσεις».

Χρειάζεται μια σαφής και ξεκαθαρισμένη στάση απέναντι στα ναρκωτικά, απέναντι στο κράτος που τα χρησιμοποιεί και τα εμπορεύεται για τους δικούς του άθλιους λόγους και σε εκείνους, τους υπαλλήλους του, οι οποίοι τα διοχετεύουν στους ανθρώπους.
Οι αναρχικοί έχουν δείξει έμπρακτα την απέχθεια τους σ’ ό,τι ονομάζεται πρέζα (ηρωίνη, κοκαΐνη, χάπια κλπ) και σ’ ό,τι σχετίζεται με τις ναρκωτικές ουσίες (κράτος, έμποροι ναρκωτικών κλπ).

Αυτή μας την απέχθεια θεωρούμε απαραίτητο να ξανατονίσουμε ακόμα μια φορά σε μια εποχή όπου το κράτος ανασυγκροτώντας τις δυνάμεις του και εντείνοντας την επίθεση του ενάντια στην κοινωνία προχωρά στην γενίκευση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών.
Οι ανακατατάξεις που δημιουργούνται σ’ όλους τους τομείς της κυριαρχίας δεν αφήνουν ανεπηρέαστη καμιά πτυχή της. Για τον ίδιο λόγο τα στέκια τοξικομανών αναδιαρθρώνονται σε κυριλέ και μη. Ο πόλεμος για την διαδοχή στο εμπόριο της πρέζας συνεχίζεται ασταμάτητος και από πολλές πλευρές. Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τους δυτικούς σταυροφόρους και τους συμμορίτες της Βόρειας Συμμαχίας στα τέλη του 2001 άνοιξε το δρόμο για την εκτεταμένη παραγωγή οπίου σ’ αυτή τη χώρα, γεμίζοντας τις παγκόσμιες αγορές.

Η αποποινικοποίηση της χρήσης βρίσκεται προ των πυλών. Αλλά μαζί της βρίσκεται και το άνοιγμα μιας πλατειάς αγοράς ουσιών. Γιατί, ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ...ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ. Ανοίγει, επίσης, ο δρόμος για την κατασκευή πολλών ιδιωτικών κλινικών αποτοξίνωσης και απεξάρτησης όπου η φαρμακολογία θα θριαμβεύει και τα κέρδη θα πολλαπλασιάζονται όσο θα διευρύνεται ο κύκλος των αγορών - εξαρτημένων - απεξαρτημένων
Σε μια εποχή όπου το κράτος εφαρμόζει ένα αναθεωρημένο σχέδιο εξαθλίωσης, όπου η διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών από τα κράτη δίνει και παίρνει, σε μια εποχή όπου η εξαχρείωση και η ξετσιπωσιά προσπαθεί να ντυθεί απελευθερωτικούς μανδύες και να μετατρέψει την αναρχία σε ταμπέλα για την συγκάλυψη αθλιοτήτων είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε ορισμένα χιλιοειπωμένα πράγματα.

Είναι η στάση ζωής που μας κάνει να υπερασπιζόμαστε, όχι απλά τους κοινωνικούς αγώνες –στους οποίους συμμετέχουμε ή συμβάλλουμε στην ανάπτυξή τους–, αλλά την ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΤΗΤΑ.Αναρχικός και τοξικομανής είναι έννοιες και καταστάσεις ασυμβίβαστες!!
Και κάτι ακόμα περισσότερο: Θα πρέπει να είμαστε στην κυριολεξία ΑΝΕΛΕΗΤΟΙ, σε όσους προωθούν τις διάφορες ουσίες, ντύνοντάς τες με το ιδεολόγημα της ανυπακοής και της επανάστασης, δηλητηριάζοντας τα νέα παιδιά –που εκείνη τη ώρα πιστεύουν ότι μιλούν με αγωνιστές–, και οδηγώντας τα στην εξαθλίωση και στα χέρια του κράτους-εμπόρου.

Οι αναρχικοί αγωνίζονται για την καταστροφή του κράτους, για μια ελεύθερη κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων, που ζουν αρμονικά με το περιβάλλον και αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις αμοιβαιότητας, δημιουργικότητας και συνεργασίας. Αγωνίζονται για την καταστροφή κάθε μορφής εξουσίας κι εξάρτησης. Αγωνίζονται για τη ζωή!!!
 
Συσπείρωση Αναρχικών


Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Το καλοκαίρι σφραγίστηκε με την επίθεση του Κράτους ενάντια στις καταλήψεις στέγασης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, και την επακόλουθη φασιστική και παρακρατική εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά 26 στην Αθήνα.
Ενώ ο χειμώνας έρχεται, οι πρόσφυγες κινητοποιούνται ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα «φιλοξενίας», όπως είναι το χωράφι στον Κατσικά, απαιτώντας ανθρώπινες συνθήκες για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η Ύπατη Αρμοστεία απαντά με γενικόλογα, η αστυνομία κάνει «συστάσεις» στους εθελοντές να μην «υποκινούν» τους πρόσφυγες, σαν να μην έχουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες συνείδηση για την ελευθερία, ενώ τα συστημικά ΜΜΕ αρχίζουν ξανά την ρατσιστική προπαγάνδα, σπέρνοντας κακόβουλες φήμες περί «υγειονομικών βομβών» (για παράδειγμα, το ρεπορτάζ της ‘Καθημερινής’ του καναλάρχη Αλαφούζου στις 1/9).
Ας μιλήσουμε περί υγειονομικών βομβών. Υγειονομική βόμβα είναι να στέλνεις ανθρώπους να ζήσουν μέσα σε σκηνές το χειμώνα. Υγειονομική βόμβα είναι να τους αφήνεις να ξαπλώνουν στις λάσπες. Υγειονομική βόμβα είναι να πετάς δακρυγόνα σε παιδιά. Υγειονομική βόμβα είναι να γκρεμίζεις ένα κτήριο γεμάτο φάρμακα τα οποία είναι να δοθούν σε άτομα που τα έχουν ανάγκη. Υγειονομική βόμβα είναι να μην αφήνεις άτομα να ξεφύγουν από τις παραπάνω καταστάσεις. Το σίγουρο είναι ότι η αλληλεγγύη δεν είναι υγειονομική βόμβα.
Ας μιλήσουμε περί νομιμότητας. Νομιμότητα είναι οι λιμενικοί να πυροβολούν τις  βάρκες των προσφύγων. Νομιμότητα είναι τη στιγμή που δικάζονται και καταδικάζονται άνεργοι, πρόσφυγες/μετανάστες και αλληλέγγυοι οι δίκες των πολιτικών να παίρνουν αναβολή επ’ αόριστον.  Νομιμότητα είναι να έχει  γεμίσει η χώρα άστεγους και εσύ να κυνηγάς καταλήψεις. Νομιμότητα είναι τα δημοσιογραφικά μέσα να παραποιούν και να παραλείπουν γεγονότα  εξυπηρετώντας μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα και όχι τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Νομιμότητα είναι η μαφία  να αποκτάει κανάλι.  Νομιμότητα είναι οι φασίστες να είναι στη βουλή. Νομιμότητα είναι να καταστρέφεις το περιβάλλον ανοίγοντας το φράγμα του Αχελώου και στηρίζοντας την Ελληνικός Χρυσός.
Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η λασπολογία των μέσων  για τις καταλήψεις, Ειδικά όταν έχουν να  εξυπηρετήσουν συμφέροντα κομμάτων, επιχειρηματιών και εκκλησίας. Η αλήθεια είναι ότι όταν ασχολούνται με τόσο μένος με τις καταλήψεις αντί να ασχοληθούν με το πώς μπορούν να καλυτερέψουν οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων δίνουν πάτημα και  «νομιμότητα» σε φασιστικές επιθέσεις όπως αυτή στη Νοταρά. Κατά καιρούς έχει ακουστεί ότι οι πρόσφυγες μένουν στις καταλήψεις υπό συνθήκες ομηρίας. Καλούμε όποιον πιστεύει αυτό να κλείσει την τηλεόραση και την εφημερίδα του και να πάει στις ανοιχτές συνελεύσεις που συμμετέχουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες και να δουν τις συνθήκες. Σε αυτόν τον παραλογισμό το ρόλο του θιασώτη καλείται να παίξει ιατρικός σύλλογος Αθηνών. Σε μία λαϊκίστικη επίθεση ενάντια στις καταλήψεις oνομάζει «Νταχάου» μία κατάληψη δίπλα από το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων . Είναι γελοίο να χρησιμοποιεί μια τόσο σκληρή και λαϊκίστικη λέξη για τις συνθήκες ένας επίσημος φορέας του κράτους την στιγμή που δεν μπήκε στο κτίριο και το έκρινε απ’ τις εξωτερικές τους συνθήκες. Απορούμε αν θεωρεί αυτές τις συνθήκες «Νταχάου» τότε τι έχει να πει για τις συνθήκες στα διάφορα camp που έχει στήσει το κράτος σε όλη την χώρα; Μάλλον θα έπρεπε να κάνει μια βόλτα και από κει. Είναι τραγικό τη στιγμή που το κράτος έχει δημιουργήσει τα hot spot να κατηγορεί τις ανοιχτές δομές για εκμεταλλευτικές ως προς τους πρόσφυγες. Όσο για τις υγειονομικές συνθήκες εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι είναι πολύ καλύτερες από αυτές που επιβάλει το κράτος. Εντύπωση προκαλεί επίσης η άποψη που κυκλοφορεί ότι το προσφυγικό δημιούργησε πολιτική δικαιολόγηση για τις καταλήψεις  στις αντιεξουσιαστικές ομάδες. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που κυνηγάνε ψηφαλάκια, ούτε αυτοί που ικανοποιούν ιδεολογικά βίτσια και τη μεγαλομανία τους καταλαμβάνοντας θέσεις.
Για  μας τα αύριο χτίζεται από την κοινωνία. Και η κοινωνία ήταν αυτή που βοήθησε τους πρόσφυγες. Οι αλληλέγγυοι δεν ήταν μόνο αντιεξουσιαστές και αριστεροί, αλλά άνθρωποι καθημερινοί που βοήθησαν όπως μπορούσαν. Δεν διεκδικούμε να πατερναλίσουμε κανέναν αγώνα. Σε κάθε αγώνα όμως για ένα καλύτερο αύριο θα είμαστε εκεί, ενάντια στην εξουσία και τον κρατισμό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ- ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Από τους πρωταγωνιστές η Ελλάδα στις καινοτόμες επιχειρήσεις


Με ποσοστό πάνω από 50%, σύμφωνα με την στατιστική έρευνα για 2012-2014



Οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να καινοτομούν σε ποσοστό πάνω από 50%, σύμφωνα με την επίσημη στατιστική έρευνα για την καινοτομία στις ελληνικές επιχειρήσεις την τριετία 2012-2014, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) σε συνεργασία με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
Πρόκειται για τα στατιστικά στοιχεία που αποστέλλονται στη Eurostat στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής έρευνας (Community Innovation Survey) για την καινοτομία και τις καινοτομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων στην ΕΕ. Στην Ελλάδα η έρευνα αφορά 14.000 περίπου ελληνικές επιχειρήσεις με 10 εργαζομένους και άνω, σε διάφορους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας.
Οπως προκύπτει από τα αποτελέσματα, την τριετία 2012-2014 οι ελληνικές επιχειρήσεις, σε ποσοστό 51%, εμφανίζονται καινοτόμες καθώς εφάρμοσαν έναν τουλάχιστον τύπο καινοτομίας: νέα ή σημαντικά βελτιωμένα προϊόντα (καινοτομία προϊόντος), νέες ή σημαντικά βελτιωμένες διαδικασίες (καινοτομία διαδικασίας), νέες οργανωσιακές μεθόδους (οργανωσιακή καινοτομία), νέες μεθόδους μάρκετινγκ (καινοτομία μάρκετινγκ).
Το ποσοστό των καινοτόμων επιχειρήσεων παρουσιάζει μικρή μείωση σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη έρευνα με αναφορά στην τριετία 2010-2012 (από 52,3% σε 51,0%) - μια καλή επίδοση, παρά τις γενικότερες οικονομικές συνθήκες στη χώρα (με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat, την τριετία 2010-2012 ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 48,9%).
Αύξηση παρουσιάζει το ποσοστό επιχειρήσεων που καινοτομούν σε προϊόντα (αγαθά ή υπηρεσίες), από 19,5% την τριετία 2010-2012, σε 23,4% την τριετία 2012-2014. Η αύξηση αυτή συνδέεται περισσότερο με την παραγωγή προϊόντων που είναι νέα για την επιχείρηση και σε μικρότερο βαθμό με προϊόντα που είναι νέα για την αγορά. Σημαντική είναι, επίσης, η εφαρμογή νέων ή σημαντικά βελτιωμένων διαδικασιών, όπως είναι οι διαδικασίες παραγωγής αγαθών ή υπηρεσιών, οι μέθοδοι παράδοσης ή διανομής πρώτων υλών, αγαθών ή υπηρεσιών (logistics) κ.ά., καθώς το ποσοστό επιχειρήσεων με καινοτομία διαδικασίας αυξάνεται από 25,6% σε 29,6%. Αντίθετα, μειώνεται το ποσοστό των επιχειρήσεων με οργανωσιακή καινοτομία, από 30,2% σε 25,5%, και με καινοτομία μάρκετινγκ, από 36,8% σε 32,5%.
Οι δαπάνες για την ανάπτυξη καινοτομιών σε προϊόντα ή/και διαδικασίες μειώνονται, και από 1,9 δισ. ευρώ το 2012 φθάνουν σε 1,6 δισ. ευρώ το 2014. Οι δαπάνες αφορούν στην πλειονότητά τους την αγορά μηχανημάτων, εξοπλισμού, λογισμικού και εγκαταστάσεων (το 62,5% των συνολικών δαπανών σε καινοτομικές δραστηριότητες), καθώς και την ενδοεπιχειρησιακή έρευνα και ανάπτυξη (27,6%), ενώ μικρότερα μερίδια έχουν η εξωεπιχειρησιακή Ε&Α (4,0%), δραστηριότητες όπως ο σχεδιασμός των προϊόντων, οι ενέργειες προώθησης / εισαγωγής καινοτομιών στην αγορά και η κατάρτιση του προσωπικού (4,1%) και η απόκτηση εξωτερικής γνώσης από άλλες επιχειρήσεις / οργανισμούς (1,7%).
Οσον αφορά τους επιμέρους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας, στον τομέα της Βιομηχανίας το ποσοστό καινοτομίας φθάνει το 54,5%. Ο πολυπληθής κλάδος της Μεταποίησης, με σχεδόν 6.000 επιχειρήσεις, καταγράφει ποσοστό καινοτομίας 55,1%, ενώ υψηλό ποσοστό, 57%, έχουν οι περίπου 200 επιχειρήσεις που εντάσσονται στον κλάδο Παροχής νερού, επεξεργασίας λυμάτων, διαχείρισης αποβλήτων. Στον κλάδο της Μεταποίησης διακρίνονται οι επιμέρους κλάδοι της Παραγωγής βασικών φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων με ποσοστό καινοτόμων επιχειρήσεων 78,3%, της Κατασκευής ηλεκτρολογικού εξοπλισμού με ποσοστό 72,7% και της Κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών, ηλεκτρονικών και οπτικών προϊόντων με 70,3%.

Επιχειρήσεις ενημέρωσης
Στον τομέα των Υπηρεσιών, το ποσοστό καινοτομίας είναι 48%. Ο κλάδος της Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, στον οποίο περιλαμβάνονται περίπου 770 επιχειρήσεις, καταγράφει το μεγαλύτερο ποσοστό καινοτομίας, 59,7%. Η περαιτέρω ανάλυση του κλάδου Ενημέρωσης και Επικοινωνίας δείχνει ότι οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις Δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, παροχής συμβουλών και συναφών δραστηριοτήτων, έχουν ποσοστό καινοτομίας 84,4%, το υψηλότερο από όλους τους επιμέρους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα.

Στην έρευνα έχουν καταγραφεί αναλυτικά στοιχεία για τις καινοτομικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων, την εισαγωγή νέων προϊόντων στην επιχείρηση και στην αγορά, τον ρόλο του κρατικού τομέα για την υποστήριξη της καινοτομίας μέσω των κρατικών προμηθειών, τις συνεργασίες, τις στρατηγικές και τα εμπόδια που συναντούν οι επιχειρήσεις για την ανάπτυξη καινοτομιών, τις καινοτομίες με περιβαλλοντικά οφέλη, καθώς και τους λόγους για τους οποίους οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν προχωρούν σε καινοτομίες.

Οι βασικοί δείκτες για την καινοτομία στις ελληνικές επιχειρήσεις 2012-2014 παρουσιάζονται στη διεύθυνση http://metrics.ekt.gr/el/statistika-etak/arthra/322, ενώ η πλήρης σειρά των δεικτών θα είναι σύντομα διαθέσιμη σε ειδική αναλυτική έκδοση του ΕΚΤ.{CR}Τα στατιστικά στοιχεία και οι δείκτες για την Ερευνα, την Ανάπτυξη και την Καινοτομία στην Ελλάδα, τα οποία παράγονται και εκδίδονται από το ΕΚΤ, αποστέλλονται σε τακτική βάση στη Eurostat και τον ΟΟΣΑ. Η ανάλυση των στοιχείων και η εξαγωγή των σχετικών δεικτών δημοσιεύονται σε έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις του ΕΚΤ που διατίθενται στον δικτυακό τόπο http://metrics.ekt.gr.



Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Φυλαχτά και Σύμβολα Προστασίας



Συντάχθηκε απο τον/την Νεφέλη
  
Κάθε θρησκεία έχει το δικό της ιερό σύμβολο πίστης, το οποίο είναι πραγματικά πολύ αποτελεσματικό ενάντια σε κακόβουλα πνεύματα, κατάρες, επιθετικές γητείες, το «κακό μάτι» κλπ. Είναι ο άνθρωπος που δίνει δύναμη στο σύμβολο, μιας και αυτό είναι που αντιπροσωπεύει αλλά και συσσωρεύει όλη του η πίστη. Κάθε σύμβολο πίστης λοιπόν είναι και το τέλειο σύμβολο προστασίας.

Τα σύμβολα αυτά είτε φοριούνται σαν κοσμήματα, είτε κρεμιούνται σε τοίχους και πόρτες, είτε χαράσσονται σε διάφορα αντικείμενα, σε πόρτες σπιτιών, σε κάσες παραθύρων, κλπ, είτε σχηματίζονται νοητά με τα χέρια. Μπορούν να φιλοτεχνηθούν από οποιοδήποτε υλικό, αλλά σαν ένδειξη σεβασμού, προτιμούνται τα πολύτιμα μέταλλα και λίθοι, ή απλά το ξύλο (που είναι ιερό για όλες τις θρησκείες) και κοσμούνται με όμορφα και περίτεχνα σχέδια.

Αναφέρω μερικά από τα πλέον γνωστά σύμβολα:

Πεντάλφα (βλ. και σχετικό κείμενο)
Το πλέον αποτελεσματικό σύμβολο ενάντια σε οτιδήποτε κακό, ανεξάρτητα από την θρησκεία του κατόχου. Πρέπει να αναπαριστάνεται όρθια και όχι ανεστραμμένη.

Σταυρός 
Διαχωρίζεται στον ισοσκελή σταυρό και στον κλασσικό ‘ασύμμετρο’ χριστιανικό σταυρό.
Ο ισοσκελής σταυρός είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο των στοιχείων (γη, νερό, αέρας, φωτιά) σε ισορροπία ή -κατά άλλες ερμηνείες- σύμβολο ισορροπίας μεταξύ Θείου και Υλικού κόσμου.
Ο χριστιανικός σταυρός, είναι σύμβολο πίστης, ζωής και θεϊκής προστασίας.
Προσφέρει επίσης καλή υγεία.

Το Άστρο του Δαβίδ ή αλλιώς Η Σφραγίδα του Σολομώντα
Για τους Εβραίους, είναι σύμβολο πίστης και θεϊκής προστασίας. Το συναντάμε όμως και στον Χριστιανισμό και στον Μουσουλμανισμό και στον Βουδισμό και στον Ινδουισμό, ως σύμβολο θεϊκής προστασίας και ισσοροπίας.

Αλλάχ 
Το όνομα του Αλλάχ χαράσσεται πάνω σε πολύτιμο μέταλλο ή λίθο ή σε πόρτες σπιτιών από Μωαμεθανούς.

Το Μάτι του Όρου
Αιγυπτιακό σύμβολο πίστης, δύναμης και ενεργητικότητας. Αναπαριστά το μάτι του Θεού Όρου και υπενθυμίζει ότι ο Θεός βλέπει τα πάντα. Όταν το μάτι είναι δεξί, ο Θεός προσφέρει. Όταν είναι αριστερό, ο Θεός τιμωρεί αλλά και προστατεύει από εχθρούς.

Το Μάτι του Θεού
Ινδιάνικο σύμβολο πίστης και θεϊκής προστασίας. Φτιάχνεται με κλαδάκια και νήμα και αναπαριστά ένα μάτι.

Akhet 
Αιγυπτιακό σύμβολο που παριστάνει τον ανατέλλοντα Ήλιο (Θεό Ρα). Φοριέται για προστασία και δύναμη, ή χαράσσεται σε πόρτες σπιτιών.

Αστέρι 
Κόσμημα από χρυσό σε σχήμα αστεριού φοριέται για καλή τύχη και προστασία από κάθε τι κακό. Παραπέμπει στην Πεντάλφα και το Άστρο του Δαυίδ.

Ankh 
Αιγυπτιακό σύμβολο ζωής, αναγέννησης, ψυχής, σταθερότητας και δύναμης. Για τους αρχαίους Αιγυπτίους πιστεύονταν ότι προσφέρει στην ψυχή όποιου το φορά, 100.000.000 χρόνια ζωής. Φοριέται επίσης για μακροβιότητα.

Billiken 
Ιρλανδικό περίτεχνο κόσμημα σε μορφή ανθρώπου που φοριέται για καλή τύχη.

Chai 
Για τους Ασιάτες, το φύλλο τσαγιού είναι σύμβολο ζωής. Φοριέται σαν κόσμημα από χρυσό ή ασήμι για μακροβιότητα.

Nefer 
Αιγυπτιακό σύμβολο ομορφιάς και καλοσύνης. Αναπαριστά μια καρδιά και έναν αυλό. Φοριέται για ζωντάνια και ευτυχία.

Αμάλθειας Κέρας
Συμβολίζει ευημερία και γονιμότητα. Το μυθικό κέρας της Αμαλθείας που ξεχείλιζε συνέχεια από φρούτα, λουλούδια είναι γνωστό σε όλους. Μικρό φυλαχτό σε σχήμα κέρατος φοριέται για καλή τύχη και καλή υγεία.

Βελανίδι 
Φοριέται για ευημερία, για να ελκύσει το αντίθετο φύλο, για να αυξήσει τα έσοδα και για να ενδυναμώσει μαντικές ικανότητες.

Γάτα (βλ. και σχετικό κείμενο)
Κόσμημα σε σχήμα γάτας που φοριέται για εκπλήρωση ευχών, προστασία από κακόβουλα πνεύματα και επιθετικές γητείες, και για καλή τύχη.

Δόντι Αλιγάτορα
Φοριέται για προστασία από τις επιθετικές γητειές και τον κίνδυνο.

Δράκος (βλ. και σχετικό κείμενο)
Κόσμημα σε σχήμα δράκου φοριέται για να ελκύσει αγάπη, ευτυχία και γονιμότητα.

Ζώα 
Μικρό φυλαχτό από μέταλλο ή ξύλο ή πυλό σε σχήμα κάποιου ζώου φοριέται για να προσελκύσει ότι αντιπροσωπεύει το αναπαριστάμενο ζώο (Βλ. Συμβολισμό των Ζώων Οδηγητών)

Ήλιος 
Κόσμημα από χρυσό σε σχήμα ήλιου φοριέται για ευημερία.

Ημισέληνος 
Κόσμημα από ασήμι σε σχήμα ημισελήνου (στο γέμισμα) φοριέται για επιτυχία σε θέματα συναισθηματικά.

Καρδιά 
Για τους αρχαίους Αιγυπτίους η καρδιά ήταν η κατοικία της ψυχής. Σήμερα συμβολίζει αγάπη και αφοσίωση. Φοριέται για προστασία από ασθένειες της καρδιάς.

Κουδουνάκι 
Φοριέται σε ζώα και από ανθρώπους για προστασία από κακόβουλα πνεύματα, από κατάρες και από το «κακό μάτι».

Κυλινδρική Σφραγίδα
Σουμερικό κυλινδρικό κόσμημα/φυλαχτό φτιαγμένο από πηλό και διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους. Στην αρχαιότητα φοριόνταν από επιχειρηματίες για να ελκύσει καλές δουλειές αλλά ήταν ταυτόχρονα και η προσωπική τους σφραγίδα.

Πέταλο Αλόγου
Καρφώνεται σε πόρτες σπιτιών ή φτιάχνεται σαν μικρό κόσμημα για το λαιμό, για καλή τύχη.

Σκαραβαίος 
Αιγυπτιακό σύμβολο του Θεού Χέπερ. Στην αρχαία Αίγυπτο, οι ιερείς το τοποθετούσαν στην καρδιά των ταριχευμένων νεκρών, με εγχάρακτο πάνω του κεφάλαιο από το Βιβλίο των Νεκρών για είναι ο νεκρός θαρραλέος και ειλικρινής όταν βρεθεί μπροστά σους Θεούς. Σήμερα, κόσμημα σε σχήμα σκαραβαίου φοριέται για δύναμη, προστασία και μακροβιότητα.

Τετράφυλλο Τριφύλλι
Συμβολίζει δόξα, πλούτο, αγάπη και υγεία. Λέγεται ότι όποιος το βρει θα γίνει πολύ πλούσιος. Φτιάχνονται όμως και φυλαχτά σε σχήμα τετράφυλλου τριφυλλιού και φοριούνται για καλή τύχη και λεφτά.

Το Λυχνάρι του Αλαντίν
Μικρό φυλαχτό σχηματισμένο σαν λυχνάρι του Αλαντίν, φοριέται για ευτυχία και καλή τύχη.

Βέλος
Ένα μικρό ασημένιο ή χρυσό βέλος, φοριέται σαν κόσμημα για να προστατεύσει τον κάτοχο από οτιδήποτε κακό και να προσφέρει ευτυχία και ευημερία. Σχετίζεται με τον Απόλλωνα, την Άρτεμη και τον Έρωτα, παραπέμποντας στις αχτίδες του ηλίου, την δύναμη και το θάρρος.

Ονειροπαγίδα
Σαμανικό σύμβολο προστασίας από εφιάλτες, που κρεμιέται πάνω από το κρεβάτι. Παραδοσιακά, διακοσμείται με ξύλινα ή κοκάλινα ομοιώματα των τοτέμ του κατόχου.

Κεραυνός
Το συναντάμε σε σχεδόν όλες τις παραδόσεις και θρησκείες ανά τους αιώνες, ως σύμβολο θεϊκής δύναμης και προστασίας. Φτιάνεται ως κόσμημα ή χαράσσεται σε πόρτες σπιτιών.

πηγη http://www.artofwise.gr/symvola/40-fylaxta-k-symvola-prostasias.html

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

GIF ART PERFECTLY CAPTURES THE EXPIRIENCE OF SEX ON SHROOMS




Earlier this year, Canadian animator Jean Francois Painchaud was just like you or me; working for a PBS kids show during the day, and making sexually explicit GIFs on mushrooms by night. Little did he know his evening activities would catapult him into a world of internet infamy ...
For few years, he'd been posting his erotic art on social networks under the alias Phazed, but it wasn't going anywhere ... until one fateful day when Facebook decided to ban several of his illustrations at once (sex is shameful and psychedelics = Satan). Immediately following his exile, his social media accounts were flooded with 50,000 new followers who flocked to see his very NSFW psychedelic sex GIFs, the likes of which have captured our attention here today.
People love sex and psychedelics, did you know that?
For Painchaud, the connection between the two is this: "Both psychedelics and sex can help you transcend your ego and tap into a purer state of being – of living in the moment," he said. "Mushrooms didn’t only help my art develop; they changed my entire life. Using mushrooms helped me overcome my depression, my insecurities and my anxiety."
Each GIF perfectly captures the hazy euphoria of hallucinatory sex, and we'll be damned if we didn't just start a group text with our booty call and our drug dealer because of it.
Check out some of his sexiest, most flashback inducing GIFs below:
- See more at: http://www.therooster.com/blog/jean-francois-painchaud-perfects-intersection-sex-and-psychedelics-these-nsfw-gifs#sthash.6jusYrnn.dpuf


πηγή  http://www.therooster.com/



Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Familiars


Η ιδέα των φαμίλιαρς, στον κόσμο του μυστικισμού και της μαγείας, πρόκειται για έννοια θεμελιώδη και πολύπλευρη. Τα "familiarspirits" ή, σε ελληνική απόδοση, οι "οικείες μαγικές οντότητες", αναφέρονται, χοντρικά, σε υπερφυσικές οντότητες οι οποίες οικειοθελώς συνεργάζονται με τους μάγους και τις μάγισσες της επιλογής τους.

Σύμφωνα με την παράδοση, στην αρχική σημασία τους, τα "familiars" αποτελούσαν δαιμονικές οντότητες, σταλμένες από τον Διάβολο, με αποστολή να βοηθήσουν, να προστατεύσουν και να ενδυναμώσουν τους μάγους και τις μάγισσες που είχαν συμμαχήσει μαζί Του. Παρά το "βεβαρυμένο" ιστορικό τους ωστόσο, τα familiars φαίνεται να δένονταν με τους μάγους τους, κυρίως στις περιπτώσεις που υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση, σε σημείο οι υπηρεσίες τους να ξεπερνούν τα όρια του καθήκοντος και να παραμένουν με τους, τυπικά, αφέντες τους, ως το τέλος της θνητής ζωής τους.
 Με βάση τους θρύλους και τα μεσαιωνικά παραμύθια τα φαμίλιαρς, στην πραγματική τους μορφή ήταν ακαθόριστα, σαν να ισορροπούσαν ανάμεσα σε δύο κόσμους, ενώ, στις περιπτώσεις που έρχονταν σ' επαφή με τον έξω κόσμο προτιμούσαν τις μορφές ζώων, επιλέγοντας κυρίως τη μεταμόρφωση σε γάτες, αρουραίους, νυχτερίδες και σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μέχρι και σε αράχνες, φίδια και κουκουβάγιες.

Η πραγματική μορφή τους βέβαια δεν αναιρούταν τις περισσότερες φορές, μιας και ο θρύλος θέλει τα "familiars" να μεταμορφώνονται σε σκιές, ομίχλη, αλλά και μέχρι σε αποτρόπαιες υπάρξεις για να εκτελέσουν το θέλημα του "αφέντη" τους. Παρά την αναφορά στον όρο "αφέντης" οφείλεται να τονιστεί ότι τα familiars,ακόμα και στις περιπτώσεις που ο "κύριός" τους επέμενε σε κάποια προσταγή του, αποτελούσαν πλάσματα αυτόνομα εκ φύσεως και αυτό είναι που τα ξεχωρίζει και από τις ανώτερες δαιμονικές οντότητες τις οποίες επικαλούνταν και έδεναν οι μάγοι, κυρίως μέσω της πεντάλφας,για να εκτελέσουν συγκεκριμένες, προσεκτικά διατυπωμένες, προσταγές και έπειτα να διωχθούν άμεσα και βίαια λόγω της αναξιόπιστης και εκδικητικής φύσης τους.

Πρακτικά βέβαια, από μια πιο ρεαλιστική οπτική τα φαμίλιαρς θα μπορούσαν να είναι απλώς -εκ φύσεως έξυπνα- ζώα, τα οποία λόγω της συναναστροφής τους με άτομα εξίσου ιδιαίτερα δημιούργησαν μια εκπληκτική, παράξενη για τους υπόλοιπους ανθρώπους προσωπικότητα. Χαρακτηριστικά, τερατώδεις σκύλοι που προστατεύουν τους ιδιοκτήτες τους, τεράστιες μαύρες γάτες που επιτίθενται σε αυτούς από τους οποίους ενοχλείται η ιδιοκτήτριά τους, αλλά και παράξενα πουλιά τα οποία επιλέγουν κτήματα μάγων για να φωλιάσουν, δεν είναι απαραίτητα πράγματα υπερφυσικά. Έτσι και αλλιώς, ανέκαθεν οι μάγοι και οι μάγισσες ήταν πολύ πιο ανεκτικοί στα πλάσματα που τους περιέβαλαν, νιώθοντας άνετα, σεβόμενοι και διατηρώντας πλάσματα που σε άλλες περιοχές οι χωρικοί τα κυνηγούσαν άγρια.

Με βάση τα παραπάνω λοιπόν,οι τρεις συχνότερες απορίες, κυρίως των νέων ατόμων στον χώρο του μεταφυσικού σχετικά με τα φαμίλιαρς είναι: "Υπάρχει δυνατότητα να αποκτήσω ένα familiar και αν ναι ποιο να επιλέξω?Πώς πρόκειται να επηρεάσει την ζωή μου κάτι τέτοιο?"
Η απάντηση στο πρώτο και το τρίτο ερώτημα είναι απλή. "Από την στιγμή που γίνονται αυτές οι ερωτήσεις θα ήταν καλό να μην εμπλακείτε ακόμη με δαιμονικά φαμίλιαρς". Αντίθετα με τους μύθους, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν δει, έστω και φευγαλαία παρόμοιες υπάρξεις, ενώ για κάποιον χωρίς πείρα και σιδερένιο αυτοέλεγχο μπορεί να είναι πραγματικά απαιτητική εμπειρία το προσπαθήσει να καλέσει κάτι τέτοιο.
Τα όρια των φαμίλιαρς όμως δεν σταματούν εκεί. Στις μέρες μας η διαφορά μεταξύ ενός απλού κατοικιδίου και ενός φαμίλιαρ που φαίνεται να φιλοξενεί κάτι παράξενο και μεγαλειώδες μέσα του είναι καθαρά "ο ιδιοκτήτης". Έτσι, πάντα υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξει κάποιος ένα ζώο της επιλογής του, το οποίο μέσω της συμβίωσης, θα αποκτήσει ρόλο φαμίλιαρ. Οι ισχυρότερες περιπτώσεις βέβαια δημιουργούνται από ζώα τα οποία φαίνεται να "επιλέγουν" τους ιδιοκτήτες τους, όπως ένα γατάκι το οποίο θα αρχίσει να φωνάζει και να ακολουθεί κάποιον στον δρόμο ή στην πόρτα του σπιτιού του ή όπως ένα πουλάκι που περιθάλφθηκε και ταΐστηκε από ανθρώπους από μικρή ηλικία. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα δυνατό και έτσι ποτέ δεν αποκλείεται η απόκτηση ενός φαμίλιαρ μέσω της συγκατοίκησης, ειδικά εάν η απόκτηση αυτή θα γίνει σε μικρή ηλικία.
Βασική συμβουλή: στην περίπτωση που αποφασίζεται να υιοθετηθεί ένα ζώο, στα περισσότερα είδη τα μωρά που γεννήθηκαν σε ανθρώπινο περιβάλλον κουβαλάνε λιγότερο έντονα ένστικτα και είναι πολύ πιο εύκολα στον χειρισμό. Πολλοί προτείνουν την απόκτηση ενός ζώου από κάποιο καταφύγιο, κίνηση αξιέπαινη και ταιριαστή για άτομα που απλώς επιθυμούν να αποκτήσουν ένα ζωάκι. Δεδομένου όμως ότι τα φαμίλιαρς αποτελούν ζώα τα οποία δεν βρίσκονται εύκολα σε καταφύγια και διαμορφώνονται εξαρχής από τους ιδιοκτήτες τους, καλό θα ήταν η συγκατοίκηση να ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές, δηλαδή με ένα ζώο μικρό  και ταϊσμένο στο χέρι (και κατά προτίμηση από το χέρι του ιδιοκτήτη). Αυτό αφορά γενικά τα περισσότερα είδη - και κυρίως τα πτηνά – αν και γενικά λίγη σημασία έχει για ζώα όπως οι γάτες και τα άγρια πουλιά.
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τα κριτήρια altτης επιλογής ενός ζώου, μερικές από τις καλύτερες επιλογές θα ήταν:
 1) Μια γάτα: Με πλούσια ιστορική και θρησκευτική παράδοση οι γάτες συνεχίζουν να συμβιώνουν με τους ανθρώπους τα τελευταία 10.000 χρόνια. Ανεξάρτητες, με έντονη,μοναδική προσωπικότητα επιφυλάσσουν μερικές από τις πιο εκπληκτικές προοπτικές. Οι γάτες, αντίθετα με τα υπόλοιπα είδη, έχουν το βασικό χαρακτηριστικό ότι δε διδάσκονται, αλλά μαθαίνουν. Οι γάτες έχουν εκ φύσεως αριστοκρατικό, ανθρώπινο χαρακτήρα τον οποίο βγάζουν πολύ έντονα αν συμβαδίζουν αρμονικά με τους γύρω τους. Οι γάτες, οι οποίες συνεννοούνται με τον ιδιοκτήτη τους, φτάνουν σε σημείο να τον κοιτάζουν, ζητώντας του να τις ακολουθήσει, να τους ανοίξει κάποια πόρτα, να κάτσει μαζί τους ή να του δείξουν ότι κάτι τις ενοχλεί. Γενικά στις γάτες αρμόζει ανθρώπινη αντιμετώπιση και οι αρνητικές συμπεριφορες, όπως χρήση βίας, έχουν μηδαμινά αποτελέσματα. Οι γάτες χρειάζονται απλώς ένα ευγενικό περιβάλλον και μια μεγάλη δόση ηρεμίας, υπομονής και επιθυμίας για επικοινωνία ώστε να βοηθηθεί αυτό που έχουν μέσα τους να αναδυθεί. Μετά από αυτήν την ανάδυση μια γάτα μπορεί να εξισορροπήσει το κλίμα ενός ολόκληρου χώρου, μετατρέποντας μια τρομακτική νύχτα σε ένα ήσυχο ευχάριστο βραδάκι, καθώς και γενικότερα δίνοντας την συνεχή αίσθηση οτι κάτι "οικείο και προστατευτικό" υπάρχει διαρκώς στον χώρο. Δε θα μπορούσαμε παρά να προσθέσουμε ότι μετά από μια συμβίωση μερικών χρόνων με μια τέτοια γάτα οι "διαφορές ανάμεσα σε γάτες και ανθρώπους", τουλάχιστον για τον ιδιοκτήτη, φλερτάρουν επικίνδυνα με τη σκεψη "Διαφορές; Ποιες διαφορές;".

2) Έναν παπαγάλο: Με τα τρία πιο εύκολα προσβάσιμα είδη να αποτελούν και τις καλύτερες επιλογές, οι παπαγάλοι, ειδικά εφόσον ληφθούν ταϊσμένοι στο χέρι, μπορούν να αποτελέσουν μερικά από τα πιο εξαιρετικά και ανεξάρτητα κατοικίδια. Η μικρότερη κατηγορία, τα budgie, σε μέγεθος περίπου ενός μεγάλου σπουργιτιού, μπορούν να δημιουργήσουν μια υπερπληθώρα ήχων-ιδιαίτερα τα αρσενικά-ενώ εφόσον εκπαιδευτούν ή ταϊστούν στο χέρι αποζητούν έντονα την επαφή με altτους ανθρώπους, ακολουθώντας, τραγουδώντας και εξερευνώντας την πλάτη τους, εννοείται εκτός κλουβιού. Ένα budgie εκτός κλουβιού δίνει την αίσθηση μικρού χαρούμενου ανεμοστρόβιλου,ενώ η ευφυία και τα ένστικτα του φτάνουν σε σημείο να τους δημιουργούν την αίσθηση της ανάλογης "ανθρώπινης αγάπης".
Προσπερνώντας τα lovebirds, τα οποία αν και εξαιρετικά και υπερενεργητικά πουλιά στερούνται αρκετά την ηρεμία και την άνετη συνεννόηση των άλλων δύο, φτάνουμε στην τρίτη κατηγορία, τα cockatiel. Τα cockatiel είναι μικροί παπαγάλοι που σε πλήρη ανάπτυξη φτάνουν σε άνοιγμα φτερών κοντά στο μισό μέτρο. Είναι από τα πιο ήρεμα είδη παπαγάλων και ειδικά στην περίπτωση που μιλάμε για αρσενικό και ταϊσμένο στο χέρι είναι ένα κινητό θαύμα, ανταγωνιζόμενο άνετα οποιοδήποτε άλλο κλασσικό κατοικίδιο. Ένα εξημερωμένο αρσενικό κοκατίλ είναι σε θέση να συμμετέχει πλήρως στη ζωή μιας οικογένειας, πηγαίνοντας από ώμο σε ώμο και συμμετέχοντας σε οποιαδήποτε οικογενειακή δραστηριότητα από το φαγητό, στο οποίο θα έχει το δικό του ξεχωριστό πιάτο, έως τον άνετο χρόνο μπροστά σε ένα βιβλίο ή στον υπολογιστή. Τα cockatiel είναι σε θέση να μιλάνε και, κυριολεκτικά, όποιος δεν έχει κρατήσει ένα κοκατίλ στον ώμο του, καθώς αυτό ξεμουδιάζει τα φτερά του ενώ τραγουδάει το Hedwig'sTheme, δεν έχει βιώσει τι είναι "πραγματικά μαγεία". Ενδεικτικά, για κανένα από τα τρία είδη η τιμή ενός εξημερωμένου, ταϊσμένου στο χέρι νεαρού πτηνού δεν ξεπερνά τα 100 ευρώ, ενώ στα budgie οι τιμές για πτηνό εκτροφέα δεν κλιμακώνονται πάνω από 50.

3) Έναν σκύλο: Μια αρκετά περίπλοκη πιθανότητα. Οι πλήρεις δυνατότητες των σκύλων εκδηλώνονται στην εξοχή και στην ερημιά. Δεν είναι σπάνιο μάλιστα να ακούγονται σε χωριά δεκάδες περίεργες ιστορίες για σκύλους με αλλόκοτες ή μυστηριώδεις συμπεριφορές. Μιλώντας δε ειδικά για σκυλιά όπως τα γκρένενταλ (με μακρύ μαύρο τρίχωμα και λεπτή μουσούδα) έχουμε την ακριβή περιγραφή των μισών δαιμόνων και ξωτικών που μεταμορφώνονταν σε σκυλιά. Οι σκύλοι στην πόλη όμως δε λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Μπορούν μεν να είναι μια εξαιρετική παρέα σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν και μια δεκαετή δέσμευση, η οποία δύσκολα θα έπρεπε να γίνεται δεκτή χωρίς πρόθυμο οικογενειακό περιβάλλον μιας και η πιθανή αποποίηση των ευθυνών του από τον ιδιοκτήτη του μεταφράζεται σε "θάνατο". Πρέπει επίσης να σημειωθεί οτι οι σκύλοι επηρεάζουν περισσότερο τον "ιδιοκτήτη" τους παρά το ίδιο το περιβάλλον. Ενώ είναι γενικά πηγαία φωτεινά και ευχάριστα ζώα, δεν ευννοούν τον εσωτερισμό και δεν προωθούν ιδιαίτερα το μυστικιστικό κλίμα.

4) Μια σαύρα ή μια αράχνη: Και τα δύο, αν και σπάνιες επιλογές, αποτελούν πλάσματα με "αύρα" και συμπεριφορά που altπαραπέμπει σε αρχαίες εποχές. Παρά τις αρνητικές εντυπώσεις που σχηματίζονται συχνά, η παράδοση θέλει τις σαύρες να φέρνουν καλοτυχία στα σπίτια, ενώ οι αράχνες θεωρούνται ιδιαίτερα ωφέλιμες μιας και μειώνουν τον αριθμό των "βλαβερών" εντόμων. Η κίνηση τους, που συχνά φέρνει σε αμηχανία τον άνθρωπο, πρόκειται για μια αμφιταλάντευση ανάμεσα σε στιγμές απόλυτης στασιμότητας και σε στιγμές κεραυνοβόλου ταχύτητας. Τόσο οι σαύρες, ως οι τελευταίοι μακρινοί συγγενείς των δεινοσαύρων, όσο και οι αράχνες, με την εκπληκτική για έντομα δυνατότητα που έχουν αναπτύξει να δημιουργούν σταθερότατους ιστούς, πολλές φορές στο μέγεθός τους, μοιάζουν σαν μια ανάσα από έναν άλλο κόσμο.

5) Μυρμήγκια: Ακούγεται παράξενο αλλά λίγη ώρα με αυτά τα μικρά πλασματάκια προσφέρει στον καθένα μια αρκετά διαφορετική οπτική για τον κόσμο. Πέρα από τα γνωστά στοιχεία για τη δύναμη και την υπακοή στην βασίλισσά τους, τα μυρμήγκια παρά το μικρό τους μέγεθος είναι μια από τις καλύτερες γειώσεις όταν αρχίζει κάποιος να χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. Κυριολεκτικά, δίνουν την αίσθηση ότι ένα ανεξάρτητο οικοσύστημα δημιουργείται παράλληλα με τον κόσμο του ιδιοκτήτη (στη βεράντα ή στον κήπο) αναγνωρίζοντάς του ότι οι προσπάθειές του δεν έχουν πάει χαμένες και ότι υπάρχει πραγματικά δυνατότητα να υπάρξει ανεξάρτητη ζωή, τόσο στον χώρο που δημιούργησε ή συντηρεί, όσο και παράλληλα με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, που ξαφνικά συνειδητοποιεί την ένταξή του σε ένα διαφορετικό οικοσύστημα.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω είδη, είναι απολύτως απαραίτητο να τονιστεί το εξής. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν τα φαμίλιαρς είναι κυρίως η μεταβολή του χώρου και του ιδιοκτήτη τους σε κάτι πιο αρχαίο, μοναδικό και μαγικό. Φαμίλιαρς όμως δεν πρέπει να θεωρούνται στην εποχή μας αποκλειστικά τα ζώα που ταιριάζουν σε αυτόν τον ρόλο. Από όλους ίσως έχουν παρατηρηθεί κήποι με  βλάστηση που φαντάζουν σχεδόν εξωπραγματικοί, με τρανταχτό παράδειγμα τα σαρκοφάγα φυτά που αντιδρούν σε ερεθίσματα. Σπίτια που μοιάζουν να κρύβουν μια περίεργη προσωπικότητα και επηρεάζουν τον ψυχισμό μας αναλόγως. Ας μην ξεχνάμε την ιστορία του Σεβάχ, που μετά από τις περιπλανήσεις του δημιούργησε έναν γιγαντιαίο κήπο και πρόσθεσε μια απειρία εξωτικών και ωδικών πτηνών, δημιουργώντας μια μικρογραφία μαγικών κήπων. Έτσι, θα ήταν καλό γενικά να έχουμε πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλό μας ότι  ένα σπίτι και ένας κήπος διαμορφωμένοι με ιδιαίτερη φροντίδα και "μαγική" διάθεση θα μπορούσαν να αποτελέσουν οικία και για οποιοδήποτε ζωντανό πλάσμα.

Όσοι λοιπόν επιθυμούν να ασχοληθούν με την υπόθεση ενός φαμίλιαρ, υλικού ή μη, θα ήταν ίδιαιτερα σημαντικό να θυμούνται έναν χρυσό κανόνα. "Ποτέ μη φιλοξενείς έναν ελέφαντα σε διαμέρισμα 3x3. Διάλεξε αυτό που ταιριάζει με τον τρόπο ζωής σου".

πηγή http://www.artofwise.gr/esoterismos/287-familiars.html