Η ανεπάρκεια ασβεστίου (Ca) είναι μια φυτική διαταραχή που μπορεί να προκληθεί από ανεπαρκές ασβέστιο στο αναπτυσσόμενο μέσο, αλλά είναι συχνότερα προϊόν χαμηλής διαπνοής ολόκληρου του φυτού ή πιο συχνά του προσβεβλημένου ιστού. Τα φυτά είναι ευαίσθητα σε τέτοιες εντοπισμένες ελλείψεις ασβεστίου σε χαμηλούς ή μη διαφαινόμενα ιστούς επειδή το ασβέστιο δεν μεταφέρεται στο φλοίμ. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λειψυδρία, η οποία επιβραδύνει τη μεταφορά ασβεστίου στο φυτό ή μπορεί να προκληθεί από υπερβολική χρήση λιπασμάτων καλίου ή αζώτου.
Προβλήματα με το ασβέστιο που κλειδώνεται από ph προβλήματα
Πολύ όξινα εδάφη με υπερβολικό κάλιο, ξηρό ή ή υγρό έδαφος. Η έλλειψη ασβεστίου στο έδαφος μπορεί να προκαλέσει πολύ όξινο έδαφος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια Mg ή Σιδήρου
ή πολύ αργή καθυστερημένη ανάπτυξη Το ασβέστιο του εδάφους
κλειδώνεται από
το έδαφος που αναπτύσσεται σε επίπεδα ph 2,0- 6,4 Το ασβέστιο απορροφάται καλύτερα στο έδαφος σε επίπεδο ph 6,5-9,1 (δεν θα συνιστούσα να έχετε ph πάνω από 7,0 στο έδαφος) οτιδήποτε από τα αναφερόμενα εύρη θα συμβάλει σε
ανεπάρκεια ασβεστίου.
Υδρο και έδαφος λιγότερο Μέντιουμ Το ασβέστιο κλειδώνεται έξω από το Hydro και το έδαφος λιγότερο Μέσα σε επίπεδα ph 2,0- 5,3 Το ασβέστιο απορροφάται καλύτερα σε Hydro και Έδαφος μείον Μέσα σε ph επίπεδα 5,4-5,8 (Δεν θα συνιστούσα να έχετε ph πάνω από 6,5 σε υδροηλεκτρικά και εδάφη λιγότερα μέσα.)
Η καλύτερη σειρά για υδροηλεκτρικά και εδάφη λιγότερα μέσα είναι 5,0 έως 6,0. Οτιδήποτε από τις σειρές που αναφέρονται θα συμβάλει σε μια ανεπάρκεια ασβεστίου.
Προκαλεί εδάφη που είναι όξινα, αμμώδη ή χονδροειδή συχνά περιέχουν λιγότερο ασβέστιο .
Η άνιση υγρασία του εδάφους και η υπερβολική χρήση λιπασμάτων μπορεί επίσης να προκαλέσει ανεπάρκεια ασβεστίου. Μερικές φορές, ακόμη και όταν υπάρχει πολύ ασβέστιο στο έδαφος, το ασβέστιο μπορεί να είναι σε αδιάλυτη μορφή και στη συνέχεια δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το φυτό. Τα εδάφη που περιέχουν υψηλό φώσφορο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη δημιουργία αδιάλυτων μορφών ασβεστίου.
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λειψυδρία, η οποία επιβραδύνει τη μεταφορά ασβεστίου στο φυτό ή μπορεί να προκληθεί από υπερβολική χρήση λιπασμάτων καλίου ή αζώτου.
Τα συμπτώματα ανεπάρκειας ασβεστίου εμφανίζονται αρχικά ως εντοπισμένη νέκρωση ιστού που οδηγεί σε καχεκτωμένη ανάπτυξη φυτών, νεκρωτικά περιθώρια φύλλων σε νεαρά φύλλα ή μπούκλες των φύλλων και ενδεχόμενο θάνατο των τελικών μπουμπουκιών και των ριζικών άκρων .
Γενικά η νέα ανάπτυξη και οι ταχέως αναπτυσσόμενοι ιστοί του φυτού επηρεάζονται πρώτα. Τα ώριμα φύλλα σπάνια επηρεάζονται ποτέ επειδή το ασβέστιο συσσωρεύεται σε υψηλές συγκεντρώσεις σε παλαιότερα φύλλα.
Ανεπάρκεια
μαγνησίου (Mg) Η ανεπάρκεια μαγνησίου (Mg) είναι μια επιβλαβής φυτική διαταραχή που εμφανίζεται συχνότερα σε έντονα όξινα, ελαφρά, αμμώδη εδάφη, όπου το μαγνήσιο μπορεί εύκολα να εκχύνεται.
Το μαγνήσιο είναι ένα απαραίτητο μακροθρεπτικό συστατικό που βρίσκεται από 0,2-0,4% ξηρή ύλη και είναι απαραίτητο για την κανονική ανάπτυξη των φυτών.
Το υπερβολικό κάλιο, γενικά λόγω λιπασμάτων, επιδεινώνει περαιτέρω το άγχος από την ανεπάρκεια μαγνησίου. Το μαγνήσιο έχει σημαντικό ρόλο στη φωτοσύνθεση επειδή αποτελεί το κεντρικό άτομο της χλωροφύλλης.
[1] Ως εκ τούτου, χωρίς επαρκείς ποσότητες μαγνησίου, τα φυτά αρχίζουν να υποβαθμίζουν τη χλωροφύλλη στα παλαιά φύλλα. Αυτό προκαλεί το κύριο σύμπτωμα της ανεπάρκειας μαγνησίου, της χλώρωσηςή του κιτρίνισμα μεταξύ των φλεβών των φύλλων, οι οποίες παραμένουν πράσινες, δίνοντας στα φύλλα μια μαρμάρινη εμφάνιση. Λόγω της κινητής φύσης του μαγνησίου, το φυτό θα διασπάσει πρώτα τη χλωροφύλλη σε παλαιότερα φύλλα και θα μεταφέρει το Mg σε νεότερα φύλλα που έχουν μεγαλύτερες φωτοσυνθετικές ανάγκες. Ως εκ τούτου, το πρώτο σημάδι ανεπάρκειας μαγνησίου είναι η χλώρωση των παλαιών φύλλων που εξελίσσεται στα νεαρά φύλλα καθώς συνεχίζεται η ανεπάρκεια. Το μαγνήσιο είναι επίσης ένας απαραίτητος ενεργοποιητής για πολλά κρίσιμα ένζυμα, συμπεριλαμβανομένης της ριβουλοσβιοφωσφορικού καρβοξυλάσης(RuBisCO)και της φωσφοενολπυπυλάσης (PEP), και τα δύο βασικά ένζυμα στη σταθεροποίηση του άνθρακα. Κατά συνέπεια οι χαμηλές ποσότητες mg οδηγούν σε μείωση της φωτοσυνθετικής και ενζυμικής δραστηριότητας μέσα στα φυτά. Το μαγνήσιο είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη σταθεροποίηση των δομών ριβοσωμάτων, ως εκ τούτου, η έλλειψη μαγνησίου προκαλεί αποπολυμερίωση των ριβοσωμάτων που οδηγεί σε προ-ώριμη γήρανση του φυτού. Μετά από παρατεταμένη ανεπάρκεια μαγνησίου, εμφανίζεται νέκρωση και πτώση παλαιότερων φύλλων. Τα φυτά που είναι ελλιπή στο μαγνήσιο παράγουν επίσης μικρότερα, πιο ξυλώδη φρούτα.
Η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να συγχέεται με ελλείψεις ψευδαργύρου ή χλωρίου, ιούς ή φυσική γήρανση, καθώς όλοι έχουν παρόμοια συμπτώματα. Η προσθήκη αλάτων Epsom (αραιωμένα σε 8,5 oz. ανά 2,2 gal. νερού) ή θρυμματισμένου δολομιτικού ασβεστόλιθου στο έδαφος μπορεί να διορθώσει τις ελλείψεις μαγνησίου. Για ένα πιο οργανικό διάλυμα, η εφαρμογή σπιτικής σάπας κομποστοποίησης μπορεί να αποτρέψει την έκπλυση κατά τη διάρκεια υπερβολικών βροχοπτώσεων και να παρέχει στα φυτά επαρκείς ποσότητες θρεπτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένου του μαγνησίου.
Προβλήματα με το μαγνήσιο που κλειδώνεται από ph προβλήματα Ελαφρά όξινα εδάφη, εδάφη με υπερβολικό κάλιο, ασβέστιο και ή φώσφορο Το μαγνήσιο του εδάφους κλειδώνεται από το έδαφος που αναπτύσσεται σε επίπεδα ph 2,0-6,4 Το μαγνήσιο απορροφάται καλύτερα στο έδαφος σε επίπεδο ph 6,5-9,1 .
(Δεν θα συνιστούσα να έχετε ένα ph πάνω από 7.0 στο έδαφος) οτιδήποτε από τις σειρές που αναφέρονται θα συμβάλει σε μια ανεπάρκεια μαγνησίου.
Το υδροηλεκτρικό και το έδαφος λιγότερο μεσαίο μαγνήσιο κλειδώνεται έξω από το hydro και το έδαφος λιγότερα Μέσα σε ph επίπεδα 2.0-5.7 Το μαγνήσιο απορροφάται καλύτερα σε Υδρο και Έδαφος λιγότερο Μέσα σε ph επίπεδα 5,8-9,1 (Δεν θα συνιστούσα να έχετε ένα ph πάνω από 6,5 σε υδροηλεκτρικά και εδάφη λιγότερα μέσα.)
Η καλύτερη σειρά για υδροηλεκτρικά και εδάφη λιγότερα μέσα είναι 5,0 έως 6,0. Οτιδήποτε από τις σειρές που αναφέρονται θα συμβάλει σε ανεπάρκεια μαγνησίου
